پاییز و برگ ریزان آرام آرام آمد
آری ! پائیز فصلی آرام و ساکت , ساده و دلنشین , نه میوه ای و نه تازگی و نه هم طراوتی؛ ولی با تمامی اینها آنقدر زیبا است که زبان از بیان زیبایی اوصافش عاجز می شود . طبیعتی آمیخته به رنگ آفتاب ، به رنگ نور و خورشید ، به رنگ طلا و یعنی به رنگ زرد .
زمین , فضا , هوا , درختان و تمام آنچه از این طبیعت زندگی می گیرد لباس زرد را به تن می کند و درخشان پا به حضور می گشاید.
آنقدرارام است که همگان را در آغوش خویش آرام می سازد و آنها را با خود به عالمی دگر می برد ,آشکارا و به وضوح کامل مطلب و پیامش را ابراز می نماید و آن این است :که آن خالق یکتا به همان چشم به هم زدنی که تمام این زیبایی ها و طبیعت را خلق ساخت و زندگی و طراوت و تازگی بحشید , به همان سرعت می تواند آنرا دوباره نابود و از ما پس ستاند .همه چیز به یکبارگی آرام می شود و به سوی خوابی طولانی در زمستان رخت سفر می بندد .
کوه ها ,دریاها ,آبشارها ,جنگلات و همه و همه در آرامشی عجیب به سر می برند و به فرمان خالق خویش از تحرک باز نشسته اند و البته که این سکوت همیشگی نیست ,با آمدن فصل دگری با نام بهار زندگی دوباره از نو آغازخواهد شد.
دگرگونی طبیعت همچون دگرگونی و تازگی زندگی ما است ،هر روز زندگی جدید و روزی جدید آغاز می گردد و در طول این روز از آغاز تا انتها با چیزهایی روبرو می شویم که انتظارش را نداشیم و این روند تا مادام عمرمان تکرار می گردد ؛اما هر روز با درس و تجربه ای جدید براب بصیرت خواهان و برای آن اشخاصی که به دنیا آمده اند تا از آن درس گیرند و کامیاب از آن به در روند .
فصول سال درس زندگی است ؛تولدی زیبا ،رشد و نمو ،بهره و به ثمر نشستن و بالاخره رفتن و ترک این زمان .ولی زندگی متوقف نمی شود و ادامه می یابد .
پس زندگی را آنطوری بسازیم که آرزویش را داریم .
