قبل ازاینکه بخواهیم درمورد مشکلات جوانان صحبت نمایم باید نگاهی به  دولت ، جامعه خود بی افگنیم که دولت چگونه راه حل چگونه زمینه کاری ، را برای جوانان فراهم کرد اما بد بدبختانه هرچند نگاه دقیق بی اندازیم بازهم کدام فایده ای حاصل نخواهیم کرد چون امروز کشوری که بین 174کشورجهان مفسدترین کشورشناخته شده باشد چگونه می توانند مشکلات جوانان را حل کنند .

جوانان افغانستان زندگی شان را درجاده های بی کسی ، فقر، بیکاری ونادانی بسرمی برند وراهی را جزء دست زدن به اعمال بد پیدا نکردند ونمی کنند چون تعدادی ازجوانان که 12سال دوره مکتب وچهارسال دوره لیسانس خویش را سپری کرده اند به بخاطرداشتن جامعه فاسد مجبورهستند بعدازتحصیل یا گوشه نشین می شوند ، دست به اعمال بد غیرقانونی چون : دزدی ، راهزنی بزنند وحتی فشارومشکلات جوانی جوانان را مجبور می سازد تا مسافر کشورهای همسایه شوند ودرآنجا بدون اینکه سرپناهی داشته باشند معتاد می شوند وزندگی آینده شان در میان هزاران مشکل بسر می برند حتی گاهی مشکلات آنها را گوشه نشین کنار سرکها کرده مجبور می شوند دست خویش رابه سوی ناکسان دراز کنند .

 برای اینکه نه تنها مشکلات جوانان از بین برود بلکه ازتمام مردم افغانستان از بین برود مهم است تا جامعه ودولتی داشته باشیم که روسهای آنها اشخاص ورزیده و صالح باشند تابه اقتصاد و مردم خود بیندیشن نه اینکه به فکر کیسه شان باشند .

به امید روزی که جوانان افغانستان جوانانی باشند که از لحاظ تعلیم وتربیه به درجه اول قرار بگیرند وبتوانند راه های ارتباطی وموثری را برای کشور شان به میان بیاورند .