حیاءصادق ترین آًیینه طبیعت نهفته انسان است که ارزش های ایمانی ومستوای اخلاقی او را به نمایش می گذارد.هنگامی که انسانی رامبینیم که از ارتکاب عمل نادرستی متأثر میشوید,وسرخی خجالت چهره اش رارنگین می سازد باید بدانیم که این شخص دارای ضمیر زنده وبیدار,وجدان پاک وقلب باصفا می باشد.برعکس کسی که باتمام بی آبرویی وبدون کدام احساس از ارتکاب هیچ عملی باز نمی ایستد,انسانی است که در ضمیر او ذره ای ازحیاء وجود ندارد تااواز ارتکاب معاصی وپستی ها باز دارد وانتظار هیچ خیری از او نمی رود.اسلام عزیز پیروانش رادستورمیدهد تا حیاء را به عنوان برترین صفت اخلاقی درکردار وگفتار خود تبارز دهند زیرا این صفت در بین تمام فضایل اخلاقی برترین وبارزترین صفتی است که فرمود مومن باید به آن متصف باشد.رسول الله"ص"می فرمایند آیاواجب ومستحق نیست که بندهگان از منم خود حیاء نمایند.رسول الله "ص"با حیاء تر از آن دوشیزه ای بود که در حجله خود نشسته است,وچون امر ناپسندی را مشاهده می نمود آثار آنرا در چهره اش احساس می کردیم. از خدا می خواهم تمام انسان ها با حیاء باشند.