اگر دموکراسی را به عنوان یک پدیده تمدن ساز و موثر در رشد و توسعه جوامع بدانیم، بدون شک دروازه ورود به دموکراسی و مردم سالاری برگزاری انتخابات مبتنی بر آرای مردمی است. جوامع متمدن امروز تنها در زمانی می توانند ادعای آزادی و دموکراسی داشته باشند که انتخابات به معنی حقیقی در آن جریان داشته باشد، به طوری که همه افکار و سلایق اجازه ورود به آن در فضایی باز و آرام داشته باشند

.

اکنون کشور در در آستانه انتخاباتی بزرگ در مسیر مردم سالاری گام برمی دارد. خوشبختانه در این دوره شاهد نام نویسی کاندیداهایی از طیف های مختلف هستیم و این می تواند مبین این موضوع باشد که انتخابات در افغانستان در انحصار یک طیف و یا جریان خاص نیست

.

تثبیت مردم سالاری نیاز به زمان دارد و باید پذیرفت که در موقعیت کنونی تنها با برگزاری انتخابات است که امکان رسیدن به آن و البته تقسیم قدرت بین همه احزاب و نهادهای مردمی به طور عادلانه وجود دارد. در چنین شرایطی شرکت کنندگان در انتخابات و عامه مردم به این باور عمومی می رسند که آرای آنها در آینده جامعه و کشورشان تاثیر گذار بوده و این زمینه را برای خدمت رسانی بیشتر از سوی جریانی که قدرت را در اختیار می گیرد فراهم می کند و احزاب به جای آنکه در پی کسب و حفظ قدرت از راه نامشروع و نامتعارف آن باشند به فکر خدمت رسانی بیشتر در نتیجه کسب آراء و جلب نظر و افکار عمومی خواهند بود

.

انتخابات به معنای حقیقی آن با مشارکت حداکثری آن محقق می شود. زمانی که یک سیستم حکومتی با کاهش مشارکت عمومی مواجه شود پی به این موضوع خواهیم برد که آن سیستم حکومتی در داخل کشور مشروعیت خود را از دست داده و این خود زمینه ساز از دست دادن مشروعیت در عرصه بین الملل خواهد بود. شهروندان باید بپذیرند رای دادن و شرکت در انتخابات یک حق است هر کسی حق دارد که از این حق خود استفاده کند.