این دختر یکی از اقارب من است. این دختر خورد سال و نو جوان که فکر ودرکش بزرگتر از سندش بود. بخاطر دلسوزی نسبت به مادر کلان خود که گویا دستیارش باشد دو سال را دور از پدر مادر و فامیل خود با مادر کلان اش در یک قریه کوچک تنها و دق به سر میبرد و مدتی بعد بخاطر عروسی مامایش همرای مادر کلان خود بسیار به خوشحالی و شادابی و با صد آرزو در دل راهی به شهر دیگری شده. که شاید اخرین خوشحالی و سفر زندگی اش بود. یعنی این که با اندکی زمان باقی به ختم سفر پر از خاطره اش موترحامل شان که دوازده نفر همرا داشت از طرف نیروهای خارجی مستقر در افغانستان مورد حمله و ضربه اشتباهانه شان قرار گرفت. که متاسفانه در نتیجه اشتبای سحوی این سربازان. دخترک بی گناه با صد شوق و آرزو و ندیده از فامیل اش از میان این دوازده نفر مانند گل که از شاخه جدا شده. جان را به رحمت حق سپورده و جام شعادت را نوشید
.
متاسفانه خودم شاید این صحنه به وقوع پیوسته غم انگیز و درد ناک بودم. و وقت که این نیروها ضربه گلوله را بالای این موتر انجام داده بودن انها فکر میکردن که شاید حمله انتحاری بالای شان صورت میگیره به خاطر حفظ جان خود ضرب گلوله را شروع کردن. اما بعد ازضرب گلوله وقت که فامیدن که از پیش شان اشتبا صورت گرفته و آمدند از فامیل شان معزرت خاستند. اما چی فایده دخترک بی گناه از این دنیا رفت . این واضع است که همه ما از این دونیا یک روز نی یک روز میرویم اما من افسوس به این میخورم که این دختر نو جوان که با چقدر ارزو و جوانی خود جان را به حق سپرد. این حادصه درد ناک تنها دختر این خانواده را از فامیل اش جدا کرد. و او وقت که مه او دخترک را دیدم که گلوله در گردنش خورده بود و بسیار یک سحنه وحشت ناک و دل خراش بود من در طول عمرم این طور یک حادثه وحشت ناک را ندیده بودم. و من تا دو روز دیگر به حال نمیامدم بسیار دل سوزانه بود.
خداوند پاک و مهربان هیچ بنده خود را این قسم حادثه را نشان ندهد. حتا دشمن انسان را هم. واقعا که سخت است. هیچ کس نمیتواند از مرگ جلو گیری کند بجز از خداوند پاک و مهربان. حتما شب ان دخترک معصوم پوره بوده و خداوند (ج) کسانی را پیش خود میخواهد که خوب باشد و همیشه به یاد او باشد وچیز که رضای.خداوند پاک و بی نیاز باشد همان طور میشود. خداوند پاک میفرماید: هیچ کسی حق کشتن بنده گان من را ندارد
