چون وقت غرس نهال و درخت است و نیز کشت و زراعت وقت آن فرا رسیده است خواستم چند سطری راجعب آن به دسته تحریر آورم. امید وارم خوانده و از کم کاستی های که در آن دیده میشود چشم پوشی کنیم. چیزیکه باید انسان قبل از همه به آن متوجه باشد امنیت است. امنیت که آن عمل تر میخواهم انجام دهم.

 آیا به نفع بشر و همنوع من است . یا به ضرر آن مثلا. دهغان عزیز ما باید متوجه باشیم از کشت و زرع گیاه و نباتیکه مانند تریاک و یا توتون و غیره گیاهان مضر که به نفع جامعه بشری نیست خود داری نمیایم. بلکه به کشت و غرس نهال مفید رجوغ نمایم که هم از نگاه مادی و هم از نگاه معنوی نفع به دست اوریم و همچنین دارای پاداش آخروی باشیم.

 زمانیکه مردم و خشکسالی به کمبود مواد غذایی روبرو هستند کشاورزی و کشت و زراعت از هر کار دیگر بهتر و با ثواب تر است . تا مردم دچار قحطی نشوند. زمانیکه یک دعغان بتوان با این عمل و زحمت خود مردم خود را از گرسنگی نجات دهد و از پریشانی رها کند

 پس این عمل از نگاه اسلام نظر به این حدیث شریف بهترین مردمان کسانی اند که نفع کار شان به مردم برسد بنا میتوان گفت که زرع و زراعت از جمله بهترین کارهای مردمی به حساب می آید. بر انسانیکه درخت می نشاند و آنرا پرورش میدهد به آن صبر میکند تا آن نهال و یا انه درخت به درستی ریشه اش پخته گردیده و با بدست آوردن ثمر اش به نفع وارد گردد.