اطفال٬ بهترین فرد هر خانه و جامعه است شور و هیجان هر مکان است. خانه بدون آنها بی سر وصدا و خشمگین است. چنانچه که رسول معظم اسلام می فرمایند آنها: "پروانه های بهشتی اند" از نظر دین مبین اسلام به آنها حق و حقوق تعین شده است. باید در مقابل انها به نرمی و مهربانی سخن زد و به آنها احترام قایل شد. حقوق بشر باید سعی و تلاش به ورزند که ماده های اساسی به خاطر حقوق آنها تعین شود. هر فرد خانواده باید به خاطر تحصیل و زندگی آسوده خاطر آنها تلاش کنند که آنها رنج و درد را متقبل نشوند.
یکی فامیل ندارد و مجبور می شود به خاطر یک لقمه نان سر سرک برود. موتر های مردم را پاک و تمیز کند، کفش رنگ بدهد مجبور است دست به اعمال شاقه بزند اما دولت هیچ توجه نشان نمی دهد در مقابل شان. دولت بی مسولیتی می کند چشم نابینای خود را طرف او معصومان بی کسان می کند. او پروانه های بهشتی اطفال نازنین هستند با تولد شدن یک طفلک در فامیل خوشحالی نصیب او خانه می شود. شور و هیجان فراگیر او خانه می شود. اگر یک فامیل را به درخت ترجیع دهیم. پس اطفال ثمر آن درخت هستند شاید هم میوه های تازه وزیبای آن باشند.
اطفال عزیز خصلت انبیا و اولیا را دارند. اطفال دارای قلب پاک و بی کینه هستند کینه توزی هم در وجود شان دیده نمی شود اطفال بهترین تحفه از جانب خداوند(ج) هستند. چنان که در یکی از احادیث حضرت محمد (ص) می فرمایند."اطفال را بخاطر گریان کردن شان لت و کوب می کنند" تحلیل بیشتر این است گاهی اوقات اطفال نازنین یک درد را به وجود شان احساس می کنند. و نمی توانند به زبان بیان کند به همین دلیل اشک به چشمان زیبایی شان جاری می شود. و فامیل های عزیز به اعصاب شان بد تاثیر می کند. نباید به همین دلیل ها و غیره دلایل اطفال نازنین را سر زنش کرد.
پلوشه افضلی
:برای خواندن مقاله بعدی میتوانید پیوند زیر را دنبال نماید
