زنان و دختران افغان روز 18 میزان سال1383 نیز حماسه آفریدند, در این روز لحظات و ثانیه ها , زمین و آسمان , تمام کوه و برزن این خطه ویران , فریاد آزادی سر میدهند ومژده شکستن حصار دوران جهل ونادانی , تعصب و بد بینی میدهد.
خواهر و مادر عزیز: اینک نیستند کور دلانی که بردستان مهربانت شلاق بزنند , نیستند بد صفتانی که مقام معلایت را نادیده گرفته به مثابه برده و کنیز به سویت بنگرند. اینک از آسمان حقیقت, باران خود باوری میبارد. اما نیستند کسانی که توانایی و قدرت توقف حقیقت را داشته باشند. بزدلانی که سد سکندر را به حرف و حدیث میشکستند, اینک کجا هستند که بنگرند این مقام و موقف را خدا داده ات؟ کجا هستند کسانی که ناقص العقل میخواندند؟
کسانی که مقامت را نادیده گرفتند , زن بودن را برایت عار میدانستند اینک بنگرند چه گونه به مقامت ارج نهاده میشود. امروز حقیقت خلقت را برای متعصبانی که خلقت زن را عظمت و مقام زن را هیچ ارزش قایل نیستند واضح و آشکار ساختی.
حظور گرم و پرشور شما زنان ودختران با صلابت افغان در حوزه های انتخاباتی ریاست جمهوری افغانستان برای اولین بار در تاریخ کشور, به تاریخ 18 میزان سال 1383 افتخار دیگری بر افتخاریت شما در تاریخ کشور به ارمغان آورد. شمایکه تمام تهدید های دشمنان خاک و وطن مان را نادیدده و نشنیده گرفتید و با همان عزم قوی و گامهای استوار خویش که در میدان مبارزه علیه دشمن برداشتید , این بار نیز دشمنان دیگر را به حیرت و سر در گمی آوردید.
روز شنبه 18 میزان, هر قدمی که شما برای رسیدن به هدف مقدس خویش بر میداشتید ذره ذره خاک مقدس کشور مان به وجود و قدم شما افتخار میکرد. اشک شوقی که در چشمان شما میدرخشید زبانه های آتشی بود که تار و پود اهداف شوم دشمنان کشورمان را به آتش میکشید. و هر تپش قلب نا آرام شما به هنگام رای دادن , آهنگ نابودی پست فطرتانی بود که چشم دیدن حظور واقعا گرم و بیاد ماندنی شما را نداشتند. با این همه باز هم آن همه صلابت و ابتکار دختران افغان به دور از انتظار نبود.چرا که شما همیشه و در تمام عرصه ها با حضور در کنار برادران هموطن و مسلمانان خویش ثابت کرده اید که مسولیت پذیر هستید و دلسوزانه در راه آزادی و آبادی کشور تلاش میکنید.
اکنون که این دین بزرگ را که امر حیاتی و مهم برای مردم ومیهن بود, ادا نمودید هیچگاه فکر نکنید که مسولیتی را که در قبال وطن و هموطنان خویش , خانواده های محترم شهدا و حتی خانواده خود تان دارید به پایان رسانده اید چرا که تازه این شروع کار بود و نهالی را که با همت و شجاعت خود تان کاشتید , اینک نیاز به پرورش دارد و پرورش آن نیز به آبیاری دارد.
پس با تمام وجود تلاش کنید تا نهال را با شهامت , دلیری و همان تقوای پرهیزگاری همیشگی و عفت و نجابت خویش آبیاری نمایید. تا به یاری خداوند و آینده نه چندان دور این نهال به درخت تنومندی تبدیل شده و بر هر شاخ برگش نام ملالی ها و ناهید های دیگری بدرخشید.
دختران و زنان شرافتمند افغان: بپا خیزید و برای شروع تازه و نو , طنین صدای خود را از هر کوی و برزن , بر بال کبوتران عشق ودوستی بسته و بر سرزمین های جهالت و خود خواهی, به گوش انسانهای خود صفت و خود خواه برسانید , و انتخابات 16 حمل سال 1393 سهیم شوید.
