من هم مانند شما هستم

من هم مانند شما یک انسان هستم هم غم را میشناسم و هم خوشی را میدانم که چیست ؟ من هم مانند شما درک دارم که چه خوب وچه بد است فرق افرادی مثل من وشما انسانهاییکه از سلامت کامل برخودارند درین است که ما به دلاییل گوناگون یکی از اعضای بدن خودرا ازدست داده ییم و بنام معلول شناخته میشویم  بعضی افراد مانند من در اول انسانهای سالمی بوده اند ولی اکنون بر اثر عوامل ناخواسته درد معلول بودن را تحمل میکنند

 

 

پس اس انیانهاییکه در سلامتی قرار دارید بخصوص انهاییکه عییب معلول بودن ما را بسیار ظالمانانه به رخ مامیکشانید ومارا میازارید بدانید که ما شما را دوست داریم و میتوانیم مثل شما در پیشرفت جامعه به نحوی سهم بگیریم ای انسانهای سالم ایا شما گاهی فکر کرده اید که چرا ایده میکوشند معلولییت مارا به رخ ما بکشند ؟ ایا خود شما ازین جمله بوده اید ؟ و یا اینکه اگر خود چنیین نبوده اید اما در برابر این چنیین عمل غیر اخلاقی بی تفاوت بوده هر گز برای اصلاح این روحییه تلاش واعتراض  نکرده وسهمی در پاکیزه گی اجتماعی نگرفته اید ؟

 

 

 

دوستان من  اجازه دهید خاطره خورا برای تان بنویسم این خاطره هم تلخ است وهم شیرین هم ناامیدی و هم امید را سهمیست

روزی در خانه مهمان شده اییم تصادفا در جمع مهمانان ما دو نفر معلول بودیم صاحب خانه با مهربانی از مه استقبال کرد مهمانان پیوسته میامدند اما هر کسی که از راه میرسید اولین نگاه اش مارا نشانه می گرفت البته نباید  بی انصاف بود و هر نگاه را نشان تحقییر واهانت دانست بعضی از مهمانان با ترحم بما میدیدند اما بسیاری بدون انکه چیزیی به زبان بیاورند از حضور ما دلشاد نبودند مهمانی اغاز شده بود

 

 

اما بجز صاحب خانه که گاهی از ما خبری میگرفت دیگر مهمانان همه با هم قصه میکردند فقط ما دو نفر که معلول بودیم با هم صحبت میکردیم درین هنگام پیرمردی با موی های سفید وارد محفل شد همه به احترام او برخیستتند او در حالییکه با سر سلام همه را قبول میکرد از کنار همه گذشته ومسقیم بسوی ما امد در چوکی خالی کنار ما نشسته و با ما دست داد چند دقیقه نگذشته بود که دو سه مهمان دیگر وارد خانه خانه شدند یکی از مهمانان که میخواست  ما صدایش را نشنویم  به انها گفت بیایید در پهلوی اینها منیشینید پیر مرد وقتی این سخن را شنید  به ان مرد گفت باصدای ارام  گفت که برادر عزیز من وتو هم اگر به حادثه گرفتار شوییم .

 

 

امکان دارد به این مشکل مواجه شوییم مگر ما انسانها  را بخاطر دست و پای وچشم شان احترام میگذارییم یا بخاطر فکر وانسانیت شان ؟ ما همه انسان هستیم وکرامت انسان مهمتر از همه چیز است کسیکه معلولیت یک شخص را به رخ اش میکشد وبه عوض خطاب ان انسان بنام یا حرفه و یا مهاررت او با عیب جسمی طبیعی یا عیبی که از حادثه پیدا کرده صدایش میکند ودر حقییقت خود از نظر اخلاقی معییوب و معلول است مهمانان گفته های پیرمرد روشن ضمیر را مورد تصدیق قرار میدادنند یکی از مهمانان که خانم جوانی بود به پیرمرد گفت

پدر محترم من بیاد ندارم مه در زندگی کدام انسان به خاطر معلول بودنش اورا مورد توهیین قرار داده باشم و ازین جهت خود را در ارام وبا وجدان حس میکنم پیرد در جوابش گفت بلی دختر عزیزم تو انسان بسیار خوبی استی اما با وجود انم این کار تو کافی نیست هر انسان تنها به معلولیین توهین نکند بلکه بکوشد به دیگران نیز بفهماند که توهیین کردن به معلولیین توهین به انسانیت است کسیکه خود توهیین نمیکند اما دربرابر توهیین دیگران به معلولیین بی تفاوت می میماند و به او اعتراز نمیکند  حالا خواسته یا نخواسته به گناه شریک میشود در اسلام و قوانیین انسانی اموخته است که همه انسانها را از نظر انسانییت یکسان پنداشته وبه کمک هر انسان نیاز مند بدون کدام توقع دیگر کمک کنییم

 

 این خاطره که با اندو شروع شده شده بو اما خاطره خوش برایم ماند