اول می روز بیکاری در افغانستان
افغانستان از جمله کشور های روبه انکشاف است میزان بیکاری در این کشور بیشتر از بسیاری از کشورهای دیگر روبه افزایش است .
با آنکه سازمان جهانی ، کار فعالیت های خود را از سال 2002 میلادی بدینسو در افغانستان دوباره از سر گرفت با آنهم سطع بیکاری هنوز هم در میان مردم بی داد می کشد.
ازدیاد نفوس در شهر کابل بیشتر از گذشته ها محسوس است سالانه تعداد زیادی جوانان از مکاتب و دانشگاه ها فارغ می
با آنکه افغانستان از گذشته ها دارای اقتصاد نه چندانی بود و فابریکات انگشت شماری چون فابریکه قند بغلان ، نساجی گلبهار ، نساجی بگرامی ، کارخانه جات جنگلک ، فابریکه بوت آهو ، فابریکه جراب نوروزی و شماری دیگر با آنهم
میزان بیکاری تا این حد محسوس نبود .
پس سال 2002 آغاز مجدد سرمایه گذاری توسط تاجران ملی و بین المللی و سرازیر شدن کمک های جهانی و ازدیاد فابریکات و احیای مجدد پارک های صنعتی در کشور هنوز هم مردم زیر خط فقر زندگی بسر می برند ویکی از دلایل افزایش تگدی در افغانستان همانا بیکاری است.
از سال ۲۰۰۲ میلادی تاحال بیشترین کارگران در کابل و ولایات در شهر ها و دهات از بام تا شام مصروف کار اند .
دیده خواهد شد که با استخراج نمودن معادن مس عینک در لوکر – معدن اهن در حاجی گگ و چاه ها نفت وگاز در حوزه امو دریا و استخراج طلا در بیشتر از پنجاه معدن افغانستان کارگران از نگاه کمی رشد خواهند نمود؟
با تاسف میتوان نوشت که بیشتر از صد هزار کارگری که زادگاه شان افغانستان بوده و درایران به فروش نیروی کار خود مشغول بودند – معتاد به هیرویین شده اند و دوباره به افغانستان برگشتانده شده اند و همه شان تبدیل به مصرف کننده گان مواد مخدر شده اند.
وقتی ساعت 5 صبح به چوک دهبوری ، پل خشتی ، مسجد حاجی یعقوب ... نظر اندازی می نگریم چگونه گارگران صف بسته اند هم ه چشم انتظار تا چه کسی به معمار، رنگمال و مزدورکار نیاز دارد.
آنان که به کار گماشته می شوند از 8 صبح تا ساعت 4 عصر به انجام شاقه ترین کار مصروف اند و آنان که در آن روز به کار گماشته نمی شوند بدترین روز زندگی شان به شمار می رود.
باید خاطر نشان ساخت که کارگران در افغانستان نه تنها بیمه بیکاری ندارند بلکه هیچگونه بیمۀ ندارند این تنها کارگران افغانستان نه ،بل تمام مردم افغانستان از داشتن امتیاز بیمه بی بهره است.
با آنکه افغانستان دارایی وزارت کار واموراجتماعی است ولی با آنهم کاری که باید برای بیکاری زدایی انجام دهد صورت نگرفته است.
به امید اینکه کارگران افغانستان مانند سایر کارگران جهان روزی بتوانند از حقوق حقه شان دسترسی پیدا نمایند.
