دوران جوانی-2

جوانی که از سن 18 سالگی شروع میشود یکی از مهمترین دوره های زنده گی به حساب میاید.سالهای اولی این دوره برای بسیاری از مردم دوره گذراندن تحصیلات عالی است.همچنین در این دوره بسیاری از جوانان ازدواج میکنند و تشکیل خانواده میدهند.یکی دیگر از اتفاقات مهمی که در این دوره زنده گی ممکن است روی دهد،وارد شدن به کار و وظیفه است که احتمالا تا اخر عمر در ان باقی بمانند.

این دوره زنده گی مستلزم سبک زنده گی خاصی است که در جوامع مختلف با هم تفاوت میکند. جوانان در همه جوامع لباسهای متفاوتی با افراد مسنتر میپوشند و از لحاظ رفتار نیز فعالتر اند و به شادی و تفریح علاقه بیشتری دارند. در مجموع سبک زنده گی جوانان با افراد مسن تفاوت زیادی دارد.تقریبا در تمام جوامع مسولیتهای بسیار زیاد مهم و خطیری به جوانان سپرده نمیشود چونکه انان از تجربه لازم در بسیاری از عرصه های حیات برخوردار نیستند.

3-دوران سن متوسط

دوران سن متوسط که از حدود 30 ساله گی شروع میشود اقتضای خاص خود را دارد در این دوره افراد هم انرژِی لازم را برای انجام کارها دارند و هم تجربه خوبی از زنده گی اندوخته اند.بنابر این میتوان این دوره زنده گی را دوره پختگی افراد دانست.به همین دلیل است که در سطح خانواده و جامعه مسولیتهای مهم به افرادی که در این دوره سنی قرار دارند سپرده میشود

. مردم از افراد سن متوسط توقع دارند که ارزش ها،قواعد و اداب این دوره سنی را مراعات کنند از انها توقع میرود که در پوشیدن لباس ،رفتار و معاشرت متین تراز جوانان باشند.بسیاری از رفتار ها که از جوانان قابل قبول به نظر میرسد از افرادی که در سن متوسط نزدیک میشوند اداب این دوره سنی را یاد میگیرند

.4- دوره پیری

اخرین مرحله زنده گی انسان دوره پیری است .این دوره از سن 60 تا 70 سالگی شروع میشود در جوامع اسلامی و سنتی دوران پیری با وقار و احترام همراه است.در این جوامع فعالیت های فزیکی سالخورده گان کاهش ولی مشارکت فکری انان افزایش میابد. افراد سالخورده به دلیل داشتن تجارب زیاد معمولا در راس هرم تصمیم گیری قرار میگیرند.و یا لااقل در این زمینه با انها مشورت صورت میگیرد.اما در جوامع جدید وضعیت سالخورده گان فرق میکند وقتی افراد به سن پیری رسیدند متقاعد و باز نشسته میشوند و انها باید جای خود را برای افراد جوانتر خالی کنند.

اما از دیدگاه اسلام بزرگسالان حقوق زیاد دارند از ان جمله میتوان از تامین احتیاجات مادی و معنوی انها یاد کرد.پیغمبر اسلام حضرت محمد ص میفرماید:از ما نیست کسیکه به بزرگان احترام و به اطفال و خردسالان شفقت نداشته باشد.ازین رو فامیل ها باید به بزرگسالان عزت و احترام قایل باشند و ما احتیاجات زنده گی شانرا چون خوراک،لباس و سرپناه فراهم اوریم و مشکلات شانرا تا اندازه که توان دارند رفع نمایند.

هرگاه مریض شوند باید انها را غرض تداوی نزد داکتر ببرند و تداوی نمایند هرگاه به چیزی ضرورت داشتند انرا فراهم نمایند . و باروش نیکو با انها برخورد نمایند.از اهانت زشتی و رویه ناسالم در مقابل انها خودداری کنند.زمینه های بیشتر اسایش و ارامی را به انها به خاطر رضایت الله ج مهیا سازند هرگاه بزرگسالان ،خویش و اقارب نداشته باشند دولتها مکلف اند اعاشه و وسایل اسایش و ارامی انها را به عهده بگیرند