تلویزیون ها یکی از وسایل مفاهمه صوتی و تصویری جهان امروز است نقش برجسته یی در تنویر افکار عامه و بیدار گری نسل جوان دارند.که باید بر مبنای روشنفکری و ارتقای اذهان عامه رسالت خویش را انجام بدهند

بعضی جوانان به این باور هستند کاری که در سریال ها و یا درامه ها صورت میگیرد همواره حقیقت دارد ان حرکات سکنات, آن ایدال را تکرار مینمایند.این ردامه ها و سریال ها در تربیت فرزندان خانواده مشکل خلق میکند نشر سریال های مبتذل موافق روان جامعه ما نیست و جامعه به ویژه جوانان را به ابتذال می کشاند و اثرات ناگواری رادر قبال دارد

در قسمت تماشای سریال ها مبتذل خانواده ها هم توجه نمی کنند.بایستی پدران و مادران کوشش نمایند جلو دیدن سریال های انحرافی و برنامه های غیر آموزشی که به روان و اندیشه فرزندان شان صدمه میزند را بگیرند

در جوامع پیشرفته اکثر برنامه های آموزشی و تربیتی از 7 الی 8 شام نشر میشود اطفال و نوجوانان از ان ساعت به بعد خود را برای مکتب رفتن فردا آماده میسازند ضرور نیست که هر شب فلم هنری و سریال تماشا کنند اما بدبختانه در افغانستان برعکس این موضوع جریان دارد یعنی پدران و مادران به امور شخصی منزل مشروف اند و دختران و پسران درامه و سریال تماشا میکنند که همه این ها انحرافات اخلاقی را به بار می اورد

تولید برنامه های وطنی بسیار ضعیف است تلویزیون های شخصی پنج الی شش ساعت را در نمایش برنامه های سپری می نمایند که از نگاه اساسات دین مبین اسلام صدمه به اخلاقیات جامعه است

برای حل این مسایل باید هر چینل تلویزیونی به چهار بخش تقسیم بندی شود:

بخش اخبار و گزارشات,بخش فرهنگی,بخش ورزشی و بخش موزیک با ایجاد این چهار چینل یا بیشتر از ان زمینه رقابت با تلویزیون شخصی و خصوصی اغاز میگردد که در این صورت با نشر برنامه های رقابتی هم فرهنگ افغانی با اسالت که دارد حفظ میشود

همچنان فرهنگ افغانی به نحو بسیار خوب و بهتر معرفی میگردد و در اخیر نیز یک منبع عایداتی برای نشر برنامه های خوب تر و آموزنده تر مهیا میشود که در ان صورت دولت میتواند در تمام بخش ها فرهنگ ملت افغانستان را از تهاجم بیگانه و نهاد های فرهنگی بیگانه حمایت نماید