به جرات میتوان گفت که افغانستان بهشت کارخانه های نوشابه سازی ست. کوکاکولا جزو اولین کارخانه هایی ست که در افغانستان شروع به کار کرد. همه رسانه های هر شب و در ساعات پر بیننده تبلیغات نوشابه های گاز دار و انرژی زا را پخش میکنند و ما همراه کودکانمان به مرد هندی نگاه می کنیم که با یک نوشابه انرژی زا در دست تمام بدخواهانش را یک تنه می راند و می زند.
فکر میکنم نه دولت برایش اهمیتی داشته باشد ونه رسانه های آزاد!!! افغانستان که فرهنگ غذایی افغانستان به سرعت در حال تغییر است.
هر کودک ده ساله ای با پول تو جیبی اش نوشابه انرژی زا می خرد و والدین فکر میکنند :اگر بد بود که تلوزیون تبلبغ نمی کرد.
چند درصد از جامعه افغانستان قادر به خواندن و تخیص مواد تشکیل دهنده نوشابه ها هستند که به انگلیسی نوشته می شوند؟
چند درصد از مردم افغانستان می دانند که نوشابه های انرژی زا احتمال بیماری های قلبی را به شدت افزایش می دهند؟
چند درصد از مصرف کنندگان می دانند که این نوشابه های باعث صدمه به کلیه ها و دندان میشوند؟
دولت افغانستان و وزارت صحت چه کنترلی بر مواد تشکیل دهنده و یا برچسب های هشدار روی قوطی های نوشابه انجام می دهد.و چرا شرکتها را موظف به تولید محصولاتشان با برچسب زبانهای محلی نمیکند.
دفعه بعد که خواستید نوشابه انرژی زا برای خود ویا اولادتان بخرید به عوارض جانبی اش فکر کنید!
