شب یکشنبه 24 فبروری بود و من منتظر دیدین برنامه جوایز اسکار بودم.من درباره فیلم پسران بزکشی بسیار مهیج بودم و علاقه مند بودم تا ببینم که در سری فیلمهای کوتاه برآمده است و توسط "سم فرنچ" و یک افغان کانادایی آریل ناصر کارگردانی شده است.این فیلم توسط پروژه افغان فیلم ساخته شده است که یک نهاد غیر انتفاعی بوده و داستان های ناب افغانی را شکل داده و به فیلم تبدیل میکند تا صعت فیلمسازی در افغانستان را ظرفیت سازی کنند.
فیلم پسران بزکشی درباره دو تا رفیق صمیمی میباشد که علاقه مند بازی بزکشی هستند.این یک ورزش ملی در افغانستان بوده و جمعی از اسب سواران یک جسد مرده بز را با خود میکشند.
دهه ها جنگ و خونریزی در افغانستان و بعد از آن بمب ها و تروریست هیچ چیز را برای افغانستان نگذاشت تا به جهانیان پیشکش کند.
این فقط از قدرت رسانه های جمعی و فیلمسازی بر میاید که پسر 14 ساله ای به نام فواد محمدی که در شهر کابل نقشه میفروخت را به اسکار معرفی کند که حتی خواب آنرا هم نمیدید.
رسانه های جمعی و دیجیتالی مخصوصا در صنعت فیلم یک نقش مهم و کلیدی را در ساخت فرهنگ، سنت ها، عقاید و مفکوره ها بازی میکند. به مانند یک در باز میباشد که چهره یک کشور را به سایر جهان نمایان میکند مخصوصا کشور جنگ زده ای مانند افغانستان.
اخیرا من مطلبی را درباره جشنواره روز جهانی زن در هرات خواندم به مناسبت 3 روز برگزاری جشنواره پیرامون روز زن در 8 مارچ که توسط بنیاد آرمان شهر و رویا فیلم برگزار شده بود.
جشنواره روز جهانی زن در هرات یک دستاورد بسیار مهم برای زنان در صنعت فیلم در افغانستان به حساب میاید.این کار میتواند یک ابتاکر عالی نه تنها برای زنان افغانستان باشد بلکه میتواند برای سایر بانوان در کشورهای آسیای جنوبی و مرکزی باشد.
من هر روز وقایع را بازدید میکنم و از آنها باخبر میشوم و هر روز اخبار زنان را درباره سهم گیری آنها و صحبت هایشان را میشنوم و این یک دستاورد بسیار بزرگ است مخصوصا در صنعت فیلم.
این همه درباره رسانه های جمعی و توانمند سازی زنان در کشورهای رو به توسعه میباشد و این به همین خاطر است که انکس بانوان فعالیت های خود را در افغانستان و کشور های آسیای جنوبی و مرکزی آغاز نموده است تا اینکه با اشتراک گذاری مطالب، عکسها و داستان ها زنان را توانمند بسازند و به وضعیت اجتماعی آنها در جامعه توسعه بخشد.
در انکس بانوان ، ما زنان کشورهای رو به توسعه را انگیزه میدهیم تا اینکه تا حدودی استقلال مالی کسب کنند . این بنیاد بانوان را انگیزه میدهد تا فیلم بسازند و بنویسند.
این ضرب المثل افغانی برای تمام کشورهای رو به توسعه میباشد که میگوید: دنیا به امید زنده است.
