وقتی که به روستا داخل میشویم چه رقم به آنها رفتاروبر خورد کنیم.نزدیک محله ویا روستااسباب واثاثیه خود را جمع کرده وزندگی کنیم

 

وامیر جماعت،دیگر دوستان را برای ترغیب دهند و بگویند که ما با هر فکری که داخل روستا شویم، که همان اثر در کارمان به وجود میآید

 

.که ما نیت های خود را درست می کنیم .وتا که فکر مند شویم که به چه طریق دین در زندگی ما افراد محله و زندگی تمام انسانهادنیا بیاید واین مردم روستا چه قسم نقد را چهار ماه وچهل روز کم وبیش در راه خدا«ج» تشکیل شوند

.که بعداز آن دوستان با ذکر ومحافظت نظر به چشم در روستان داخل شوند.کس که در جماعت میدهد .به دیگران سلام کند ودر مسجد با پای راست داخل شویم ودعای: بسم الله والصلوةوالسلام علی رسول الله اللهم افتح لی ابواب رحمتک :ار بخوانیم.کسی که وضودارد دو رکعت   نماز بخواند و بقیه هم وضو بگیرند.وبعد دربارۀ مشلات روستا ی خود مشوره کنیم.وبرای مشورت بنشینند.   وشرکت کنیم.ودر مسجد دخالت نه کنیم که از قبیل:اذان اقامت وبرق ....می باشد مسجد تمیز کنیم وآن را پاک  نگاه داریم وبه افراد روستا خدمت کنیم تنها به زبان نه بلکه در گفتار عمل کنیم.ودر غم وشادی شان شریک  باشیم.

 

 

 

واگر مریض می شوند به عیادت شان برویم.وبا آنها نرمی صحبت کنیم واز آنها به مثل خبر نگار از آن   سوال کنیم واز آنها به طرز سخت سوال نکنیم مثل اینکه یک خبر نگار رفته بود به یک روستا از کشت مند   پرسان میکرد.

ومی گفت چه problemمشکلات در کشت مندی خود داریم وآن هم مشکلات خود را بیان کرد .وآن خبر نگار به انگلیسی برای اش گفت  دارید وآن بیچاره نمی فهمید ومشکلات خود را بیان میکرد.ومی گفت تراکتور وسایل در دست ما نیست و با آنها رفتا  نیک داشته باشیم.وآنها را با درس وتعلیم آنها را تشویق کنیم.