تعریف زراعت : زراعت عبارت ازتهیه کردن زمین برای بذر و پاشیدن تخم حبوبات، غله جات و سبزیجات بوده که با توافق اقلیم، خاک مساعد،بوسیله وسایل عنعنوی ویا وسایل پیشرفته امروزی به قسم آبی ویا للمی صورت می گیرد.مهمترین تولیدات زراعتی عبارتند از: غله جات( گندم، جو، برنج، شالی و...)، حبوبات( لوبیا، نخود، ماش، عدس، باقلی، مشنگ و...)، سبزیجات(کچالو، پیاز، پالک، گلپی، کدو، بادنجان رومی، بادنجان سیاه، بامیه، شلغم، فلفل و...)، میوه جات(انار، سیب، انگور، کیله، آلو گیلاس و...) وغیره که هر کدام از جمله مهمترین ومفید ترین مواد غذایی برای انسان محسوب می شود. وبا ویتامین های خود باعث ساختن ورشد استخوان ها وعضلات می شود
کشور عزیز ما افغانستان با آب و هوای مناسبش زمینه خوبی را برای زراعت مساعد نموده است ویک کشور زراعتی بوده ودارای حاصلات زیاد زراعتی می باشد. زراعت از جمله مهترین مشاغل در افغانستان بوده وشغل اکثریت مردم ما را تشکیل می دهد. مردم عزیزما احتیاجات اولیه زندگی شان را از طریق زراعت مرفوع می نمایند. وهمچنین زراعت بخش عمده اقتصاد کشور ما را تشکیل می دهد وحاصلات زراعتی آن از قبیل میوه ها، زعفران وبعضی چیزهای دیگر از جمله صادرات کشور محسوب می گردد
طرق زراعت در افغانستان:
طریقه عنعنوی: این طریق زراعت به صورت کل سنتی بوده وتنها هدف زارعین رفع نیازمندی های روزانه شان می باشد. در زراعت عنعنوی تمام فعالیت های کشت وزرع از طریق خود زارع با وسایل ابتدایی وساده مانند: غلبه زمین توسط حیواناتی مثل گاو ها، استفاده از وسایلی مثل بیل وکلنگ وغیره صورت می گیرد که در این نوع زراعت کدام رشد و پیشرفت مشاهده نمی شود
طریقه عصری: این طریق زراعت کلاً پیشرفته وبا امکاناتی مجهز می باشد. دراین روش زراعت مهمترین هدف زارع ازدیاد مفاد ازطریق فروش حاصلات در مارکیت ها می باشد. در شیوه زراعت عصری کشت وزرع از طریق وسایل مدرن مانند ماشین آلاتی از قبیل تراکتورها برای غلبه کردن زمین صورت می گیرد ودراین روش زراعت امکاناتی مانند برق، سیستم آبیاری منظم، تخم های اصلاح شده بذری، کود های کیمیاوی وغیره وجود دارد
