پدر نام آشنا کسی که زیستن را برایم آموخت پدرم تکیه گاه من قدرت من شکوه من نام من و هست وبودم . براستی پدر کسی است که با دستان مهربانش دستان مارا گرفته راه رفتن را برای مان می آموزاند پدر کسی است که تمام عمر زحمت میکشد تا اولاد اش راحت زندگی کند .

پدر را نمیتوان با الفاظ تعریف کرد توصیف اش در واژه ها نمی گنجد اما مهربانی اش با تمام وجود حس میشود . اوست که برای زندگی میسازد مارا نام میدهد برای ما سایه است در گرمای سوزان زندگی .

پدری که از صبح برای کار کردن وکسب روزی برای اولادش میرود وتمام روز خسته است تمام خستگی اش بادیدن لبخند اولادش رفع میشود پدر این است .

پدرم تو بودی که آرزویت رساندن من به آرزوهایم بود زندگی خود را وقف من کردی برای ما زندگی کردی وبرای ما دعا کردی .

پدر به مانند یک باغبان است که زحمت میکشد نگهداری میکند تا حاصل خوب را ببار آورد .اولاد میوه شیرین زندگی است که حاصل زحمات یک عمر اوست .

پدر ریاست خانواده را به عهده دارد وباید بکوشد که فرزندان صالح را به جامعه تقدیم کند .

اما آیا اولادش قدر دان این همه الطاف اواست یاخیر ؟  پدر در کودکی دستان کوچک ما را گرفته راه رفتن را یاد میدهد اما ما در پیری وقت برای گرفتن دست او نداریم .

پدر جوانی خودرا وقف ما کرد اما ما غرق جوانی خود شده او را فراموش میکنیم چقدر تحمل میکند مارا اما ما حوصله شنیدن خاطرات کودکی خود را از او نداریم .

پدرم مرا ببخش بخاطرتمام زحماتی که بخاطر من متحمل شدی بخاطر یک عمر ات که به پای من گذاشتی اما من قدر تورا ندانستم ببخش مرا بخاطر تمام لحظات که بی اعتنا بودم در مقابل تو .

امادل توبزرگ است تنهایم مگذار بدون تو من کسی نیستم نام تو افتخار من است نشان تو سرمایهمن است . رضایت تو بهشت من است.