یکی از وظایف انجمن های جغرافیایی را معرفی اهمیت مشکل های مورد مطالعه آنها به سایر افراد جامعه تشکیل میداد.در بخش دانشگاه ها،جرمنی باز هم با تاسیس دیپاتمنت های متعدد جغرافیه تا سال ۱۸۸۰ پیشقدم بود در فرانسه این انکشاف قابل ملاحظه بود حالانکه در کشور های ایالات متحد، بریتانیا و سایر کشور های مشترک المنافع پیشرفت در این زمینه بطی بود.در دیپارتمنت های جدید جغرافیه بر مطالعات منطقوی تاکید بیشتر بعمل می آمدږ در عین حال ضرورت ایجاد مراکز ملی تحقیقات جغرافیه منتج به ایجاد موسسات جغرافیا چون در برازیل و علوم اتحاد شوروی در روسیه بود. در موسسه اخیر الذکر ۳۰۰ تن از جغرافیه دانان مصروفیت داشتند که پرگرام وسیع نشراتی بشمول نشر یک مجله دو ماهه جغرافیه را دنبال میکردند. قبل از تاسیس موسسات جداگانه جغرافیایی اینگونه تحقیقات در سازمانهای دیگر چون وزارت پلانگذاری شهری و دهاتی در بریتانیا ویا سازمان تحقیقات علمی و صنعتی در کامنولت آسترالیا صورت میگرفت. از سال ۱۹۲۲ ببعد همکاری بین المللی در بخش تحقیقات جغرافیایی از طریق اتحاد بین المللی جغرافیایی عملی شده است. جلسات این سازمان در هر چهار سال صورت میگیرد که در آن کمیسیون های مختلف برای مطالعه مناطق خشک، روش های مقداری و یا منطقوی شدن اقتصاد و غیره تعین میشوند. این کمیسیون ها وظیفه دارند تا در جریان چهار سال مطالعاتی را در آن موضوعات انجام دهند تعداد کشور های عضو این سازمان اکنون به بیش از ۷۰ کشور افزایش یافته استږ البته کشور های مختلف عضو این سازمان در مورد موضوعات تحقیقات جغرافیایی علایق متفاوت دارند. بطور مثال در کشور های اروپای شرقی معمولا تحقیقات در موضوعات مربوط به جغرافیایی تطبیقی و یا پلانگذاری منطقوی اولویت داده شده است و اما در مجموع سطح تحقیقات جغرافیایی در کشور ها با مصارف که برای پیشرفت و انکشاف علوم صورت میگیرد متناسب بوده است. کشور های نیز وجود دارند با وجود کوچک بودن توجه به تحقیقات جغرافیایی در آنها قابل ملاحظه بوده است. یکی از این کشور ها سویدن است که با وجود محدود بودن تعداد دانشگاه ها و جغرافیه دانان شاهد تحقیقات گسترده جغرافیایی در ساحات مختلف و متعدد بوده است کیفیت وحجم تحقیقات جغرافیایی در زیلاند جدید نیز با وجود محدود بودن تعداد مراکز تحقیق در این کشور خیلی گسترده بوده است.
