مشقت ها ودشواری ها عمدتاٌ تعداد زیادی مردم را از پیشرفت و حتی از سعی و تلاش باز میدارد. در واقعیت این امر نه تنها مانع پیشرفت افغان ها شده بود، بلکه آنها را به عقب نیز گرایانده بود. خوشبختانه،پیشرفت های سیزده سال اخیر آنهم به نحوه سریع در بخش های گوناگون مانند: معارف و ایجاد نیرو های امنیتی، امیدوارکننده است.دشمنان صلح که این پیشرفت ها را نمی خواهند،در تلاش توقف آن هستند

.
بمبگذاری انتحاری های وحشتناک که در نقاط مختلف کشور به تاریخ های مختلف وصورت گرفت، شاهد این ادعا است. با این شیوه دشمنان میخواستند با تفرقه اندازی بین گروه های مذهبی و قومی تشنج ایجاد کنند که موفق نشدند . چنانکه حمله های انتحاری مثال داد:در کابل، مزار شریف ، هرات خلاصه در تمام قست های کشوربه خصوص در پکتیا که در همین اخیر صورت گرفته است. انتحاری های مختلف در مکان های مختلف جان مردمان بی گناه را گرفته است. همیشه دشمنان افغانستان به فکر هستند تا از یک طریقی کاری انجام دهند، تا افغان ها از پیشرفت باز بمانند و نتوانند که یک کامی به جهان فعلی بمانند و می خواهند که همیشه افغان ها عقب بمانند. افغان ها خوااستار تداوم پیشرفت های سیرده سال گذشته هستند و اتحاد و اتفاق را بر مخالفت ترجیح میدهند. همه خواستار زنده گی مرفه در عبادت ، کار و سپری نمودن در کنار خانواده های شان هستند

.
همه خواستار صلح در کشور خود هستند تمام افغان ها از دست بی امنیتی وغیره مسایل در حال فرار از کشور شان هستند ، اگر در کشور امنیت ، صلح و آرامش باشد هیچ افغانی نمی خواهد که وطن خود را رها کند و به وطن بیگانه ها رود همه افغان ها خواستار نجات یافتن از این ظلم وستم از دشمنان کشور خود هستند . به طور فشرد، افغان ها یک قدم جلو رفته اند . این خود پیشرفت است که مردم تصمیم گرفته بعوض اینکه بدبختی مانع و سد راه شان شود، به پیش بروند. افغانستان در عرصه انتقال مسئولیت های امنیتی به رهبری افغان ها پیشرفت می نمایند. در عین زمان ، جامعه جهانی نیز به پیش می روند و با تعهدات شان زمینه انتقال مسئولیت امنیتی به نیرو های ملی امنیتی افغان ها را مساعد میسازد. پیش از بمبگذاریهای یاد شده ، سران جهان در نشست بُن دوم در آلمان تعهد نمودند که بعد از انتقال مسئولیت های امنیتی در سال 1393 برای مدت ده سال دیگر از افغانستان حمایت میکنند. بناً گفته می توانیم که افغانها مشقت دیگری را عقب گذاشته به پیش رفتند

افغان ها پیش از 13 سال اخیر جمعاً 30 سال در جنگ های پی در پی متعددی سپری کردند، که تعدادی زیادی از مردم طی این جنگ ها جان های خود را از دست دادن ، معیوب شدن و بعضی ها والدین خود را از دست دادن و بی سر پناه شدن . و بخاطر این جنگ های پی در پی افغان ها از پیشرفت باز ماندن. اگر نه پیش از این جنگ ها افغانستان بسیار وضع عالی داشت، به آنقدر که مردم ایران از ایران به کار کرده یا به زنده گی کرده به افغانستان می آمادن ، اما حالا افغان ها بخاطر وضع خراب افغانستان به کار کرده یا به زنده گی کرده به ایران و دیگر کشور ها میروند.
اگر این جنگ ها صورت نمگرفت افغانستان از هر لحاظ از قبیل: اقتصادی ، امنیتی ، فرهنگی ، اجتماعی و غیره بسیار وضع خوبی داشت، و از جمله کشوران پیشرفته جهان به حساب می آمد. حالا هم بعد ازهمه این جنگ های بزرگ و جنگ های که جریان دارد به حمایت کشوران منطقه تا حدی پیشرفت نموده است که این را می توان حرکت افغانستان به پیش گفت

.