من شخصی بودم که همیشه به غم های زیاد گرفتار بودم و خود را ناراحت احساس می کردم و فکر میکردم که دیگر چیزی ندارم همه چیز از دست من رفته و به این فکر نمیکردم که خودو زندگی خود را بااین هم غم را نابود می کنم خداوند را بسیار شکرگذار هستم که من را یک بندی کاملن با ایمان آفرید است

حال من طوری زندگی خود را تقیر دادم که هم دوستان حیران ماندن و فکر می کند که من چقسم با این هم غمی که داشتم زندگی خود را تقیر دادم چون فهمیدم که خداوند من را به خاطر امتحان به این دنیا آفریده است و به این باور دارم که زندگی یا هر چیز دیگری ارزش غم خوردن را ندار و من همیشه در غم و شادی به خدا ایمان دارم چون میدانم که خداوند وقتی من را به این دنیا آفرید است هتما تمام مشکلات من را حل می ساز و به این باورهستم که روزی می رسد که من را خداوند به بهترین جاها می رساند و زندگی من را کاملن طوری تقیر می دهد خودم می خواهم

من دیگر غم را ترک گفتم و به در خدا آمدم و با خداوند راز و نیاز می کنم چون دانستم که بدون ارادی خداوند بزرگ هیچ چیزی تقیر نمیکند و همه چیز به خداوند بستگی دارد پس چرا به این دنیای که ارزش غم خوردن را ندارد غم بخورم پیام من به تمام مردم مسلمان این است که هیچ وقت غم را به وجود خود راه ندهند چون غم است که انسان را پیر می سازد اگر ما خواست باشیم تمام عمر خود را با سپری کنیم پس زندگی هیچ است پس به جای اینکه می خواهیم غم بخوریند پس بهتر این است که به خداوند روی بیاوریم تا خداوند زندگی شما را طوری که می خواهیم بسازد و غم ها را از شما دور بسازد اینجا امتحان یک شرط است چون خداوند است که ما را امتحان میکند پس کوشش کنیم که دیگر با وجود الله غم مخوریم چون خداوند یگانه است و تمام بنده گان خود را دوست دارد و به این باور باشیم که خداوند هیچ بندی خود را تنها نمیگذارد پس بیایم گذشت را سر لوحه زندگی خود قرار دهیم