از محبوب مان غافلیم
کمی بهتربشناسیم: ام المومنین حضرت خدیجه رضی الله عنه
ایشان اولین همسر رسول معظم خاتم النبیا صلی الله علیه وسلم بودند,رسول معظم هنگامی که بیست و پنج سال سن داشتند با ایشان ازدواج نمودند، البته قبل از اینکه به پیامبری مبعوث شوند.در حالی که ایشان بیوه ئ چهل ساله ای بودند که شوهر نخستین ام المومنین ابو هاله بن زراره نام داشت, بعد از مرگ ابوهاله در نکاح مردی بنام عتیق بن عائذ در امدند و بعد از مرگ عتیق رسول الله با وی ازدواج نمودند .
رسول الله ایشان را برای این به همسری برگزیدند که این بانوی معظم صاحب رائ و فکر رسا وذکاوت بی نظیری بودند ,این ازدواج به واقع ازدواجی مملو از حکمت ودرایت و کامیابی بود;چرا که ازدواج دانش با دانش ,علم وعلم ودرایت وهوشمندی بود که تفاوت سن در میان این زن وشوهر نمی توانست مانع ازدواج ایشان گردد چرا که مقتضای دیگری داشتند و هدفی والا که ان اعلای مصالح عالی انسانی و ایمانی بود و بس.
اما در جامعه ئ کنونی مان هر چه نگاه کردم هر چه گشتم به این سو وآن سوهیچ خبری نیست از این باورواندیشه, از این طرز فکر ونگرش واز این هدف ومقصد .
چرا مردم نمی خواهند؟ یا شاید نمی بینند! که برترین الگو را سر مشق زندگی خویش قرار دهند .شاید گاهی ظهر گاهان بسوی خورشید نظری انداخته باشید چشمان ضعیف مان از دیدار کامل آن عاجز میایند ,هیچ نمی تواند آنرا پنهان کند ,هیچ کس نمی تواند آتشش را خاموش سازد یا بر آن پرده ای را هموار سازد.
همینطور است خورشید من ,خورشید آسمان نیست بلکه خورشید زمین است.خورشید سوزان نیست بلکه خورشید تابناک است... خورشید هدایت ومعرفت ,نبوت ورسالت که ذریعه ئ نورش تاریکی های زندگی آدمی را پاره پاره ساخته است.
خداوند واحد و لایزال می فرماید :
«یریدون لیطفئواالکافرون نورالله بأفواههم والله متم نوره ولوکره الکافرون،هوالذی أرسل رسوله بالهدی ودین الحق لیظهره علی االدین،کله ولو کره المشرکون»
<خدا ذاتیست که پیامبر خود را با راهنمایی وآئین حق فرستاد،تا غالب بگرداند این آئین را بر همه آئین ها اگر چه ناخوش شوند کافران >
ما پیروان این آئین و رسولیم ،آفریده گارمان او را برای راه گشایی مان فرستاده تا این بنده گان حقیر را از خطاء و اشتباه و معصیت وسقوط در خشم دوزخ در امان بدارد .منبعی عظیم از درس زندگی و نیکی .
فقط به نکته ای اندک اشاره نمودم ، بیاییم کمی بزرگتر بیاندیشیم و دورتر را نظاره کنیم ؛در ازدواج همچو امری مهم ،هدف مهم را نشانه گیریم ،هدفی که متضمن فردایی نیکو وسعادتمندی است؛ که ریلش به سوی بهشت و رضایت آفریدگارمان ولبخند فرستاده اش روانه می باشد .
