در دین مبین اسلام ازدواج یکی از اساساتی است که خداوند(ج) وپیامبر بزرگ ما حضرت محمد(ص) در مورد آن تأکید نموده وبه آن ارزش واهمیت خاصی داده اند. ازدواج شرعی فوائد شخصی واجتماعی زیادی را در بر دارد: ازدواج سبب نجات فرد از انجام روابط نامشروع وگناه می گردد، با ازدواج کردن انسان می تواند نسل خویش را افزایش دهد ونسبش به صورت دوامدار باقی بماند، با ازدواج افراد، جامعه ازهر گونه فساد وانحلال اخلاقی درامان می ماند، ازدواج سبب ایجاد آرامش روحی وروانی در اشخاص می گردد

ازدواج شرعی سبب ایجاد مهرومحبت در بین زن وشوهرشده و به آنها آرامش می بخشد. هرگاه شخصی به سن مناسب برای ازدواج برسد باید وی عروسی نماید. واگر ازدواج ننماید باعث ایجاد فتنه وفساد می شود. اگر شخصی به سنی که تقاضای ازدواج نماید برسد وازدواج نکند دارای هوا وهوس ها وشهوات نفسانی زیادی می باشد که این ها سبب می شوند تا فرد به اعمال نا مشروع وحرام روی آورد. وجامعه را به سوی فساد بکشاند

وظیفه ی تمام والدین اینست که فرزندان شان را بعد از تکمیل سن قانونی به ازدواج تشویق نمایند. با رضایت خود فرزندان آنها را به نکاح اسلامی در آورند وخوشنودی خداوند متعال را کسب نمایند. والدین نباید که اولاد های خود را به نکاح اجباری در آورند زیرا سبب بدبختی فرزندان خویش می گردند. زمانی که پسر ودختر با رضایت خویش ازدواج نمایند آنها زوج خوشبختی درآینده بوده ودر کنارهم با مهربانی وعلاقه زنده گی می نمایند. آنها می توانند با خیال راحت فرزندان نیکی را در جامعه تربیت نمایند ویک خانواده ی موفق در زنده گی خویش باشند

وهمچنین وظیفه ی تمام افراد اینست که از ازدواج های گزاف وپرمصرف جلوگیری نمایند تا تمام جوانان با خیال راحت ازدواج نمایند وتشکیل خانواده بدهند. زیرا این مصارف زیاد واین پیشکش های گزاف مانع ازدواج جوانان می گردد. معمولاًهرگاه موانع ازدواج برای جوانان زیاد گردد جامعه به فساد وفتنه روبرو می گردد

.