فرصت ها باعث تحقق استعدادها، بروز باورها و تجلی احساسات ما هستند. فرصت ها همچون روزنه هایی هستند که هر از گاهی نور ترقی و پیشرفت را بر جاده زندگی افراد می تابانند. باید فرصت ها را غنیمت داشت و شرایط بهره مندی را مغتنم شمرد تا با لندگی شخصیت با خرد ورزی به پختگی برسد.
در ارتباطهای اجتماعی همواره یکی از دغدغه ها حد و مرز فرصت هایی است که برای ما به وجود می آید که باید در اختیار دیگران قرار بدهیم.
اما اغلب مردم نمی دانند چگونه و به چه میزان باید به اطرافیان خود فرصت بدهند. فرصت یعنی شرایط مساعد همراه با آزادی و اختیارات لازم و امکانات مناسب که انسان بتواند از طریق آن توانمندی ها و استعدادهای روحی، عاطفی و ارزشی خود را بروز دهد و نسبت به چگونگی آن تصمیم بگیرد.
به این ترتیب فرد موفق می شود نوعی توسعه و تکامل در سازمان ذهنی خود ایجاد کند. بنابراین، هر زمینه که خانواده و احتماع بتواند برای رشد احساسات، عواطف، اعتقادات و ارزش های معنوی فراهم کندف نوعی فرصت است. فرصت های عاطفی، اقتصادی، احتماعی و ارزش برای رشد پدیده ارزشمند «مدیریت و برنامه ریزی» موثر و حیاتی است باید بیاموزیم چگونه از این فرصت ها درست استفاده کنیم تا دیگران نیز از منفعت آن بهره مند شوند.
با این روش نتایج بهره گیری از فرصت ها از حالت فردی به صورت گروهی در می آید. فرصت ها مثل میوه هایی هستند که اگر زودتر چیده شوند کال و نارسند و اگر دیرتر برداشت شوند، فاسد و آفت زده اند. باید آگاهی به دیگران فرصت دادف و نباید موقعیت ها را دریغ کرد. دریغ فرصت ها نع احتکار روانی است.
