شاید از خودمون بپرسیم که افلاطون کی بود و چه کرد؟ که ارسطو کی بود و چه کرد؟
شاید بپرسیم که سقراط کی بود و چگونه ناگهان ظهور کرد؟ یا اینکه ادیسون چه کرد به کجا رسید و به کجا رفت؟ اینشتین هم همچنان چگونه خود را به همه ثابت کرد؟
سوالهای زیادی در ذهن خود ایجاد میکنیم بدون هیچ جوابی به آنها پس از آن ها عبور میکنیم، اما بهتر آن است تا به فکر جواب آن گردیم و بفهمیم آنان چگونه به این مقام ها رسیدند
بهترین ها درمیان خودمان هستند و از میان خودمان ظهور خواهند کرد سعی کنیم آنان را پیدا کنیم
آنان انسان های چون ما بیش نیستند و نبودند که به ستاره مبدل شده اند
استعداد یعنی داشته های خداوندی نه غرور انسانی، انسان باید استعداد خود را ظهور دهد و ثابت کند که میتواند ستاره شود. همه ماجرای انیشتین را خوب میدانیم جالب است، اینشتین کسی بود که هیچکس او را نمیشناخت اما اینک الگوی برای همه شده است
من و شما نیز میتوانیم ستاره گانی گردیم که جهان از درخشش مان زیبا گردد،هیچ چیز ناممکنی وجود ندارد ما هر ناممکنی را ممکن میسازیم و این ما هستیم که در برابر هر ناممکنی هم حاضریم زانو بزنیم ، باید دانست که استعداد ها رمزهای موفقیتی هستند که به خرج کردند نیاز دارند ، نباید استعداد هارا در خود پنهان نگهداریم
اما ما استعداد هارا در خود پنهان نگهمیدارم، میترسیم ،جرأت ظاهر کردن استعداد مان را نداریم، اما اینگونه نمیشود باید سعی کنیم تا استعداد مان را به خرج دهیم
ستاره های درخشیدنی در هر گوشه و کناری پخش اند و نیاز دارند به ستاره شناسان معروفی تا آنان را کشف کنند، اما این ستاره ها باید نخست استعداد های شان را دریافت کنند
خداوند به همه استعداد ویژه ی داده است و حال آنانی که استعداد شان را به خرج نمیدهند هیچ گلایه ی نباید از خدا بکنند
ستاره های درخشیدنی در میان ما هستند و شاید هم یکی از آنان خودمان باشیم
استعداد همواره در ما جاریست پس حیفش نکنیم
