بعد از سالها آوارگی و در به دری ، مردم افغانستان به مرحلهء بسیار متفاوت و آینده سازی رسیده اند . تعداد مکاتب ، دانشگاهها ، کارگاهها و دفاتر مختلفه به شماری غیر قابل باور رسیده است اما هنوز هم اهداف آنانی که در این مکانها فعالیت دارند مشخص و سودمند نیست . از جمله یکی از بزرگترین شفاخانه های افغانستان(شفاخانهء حوزوی هرات) . اگر سری به این مکان بزنیم با مشاهدهء مریضانی که سالم به منزل میروند باید که اعضای آنجا را تقدیر نماییم

اما این خدمت باعث فراموشی خدمات مهمتر نباید گردد . شبهای این مکان بسیار عجیب است (این را آنانی که مریضانشان در آنجا بستر شده است بهتر میدانند) ، تمام اعضای بخش --- مثلا بخش داخله --- در خواب اند و حتی گاهی شخصی که پایواز مریض میباشد مجبور به زرق دوای مریض میگردد . جالبتر از همه اینست که حتی پاک کاری اتاق ها نیز گاهی توسط همراهان مریض انجام میشود و شبها مستخدمین پا به پای داکتران خر و پف میکنند ، ناگفته نماند که خوشبختانه تعدادی پرستار و داکتر که خود را خادم مردم میدانند در بین آنان موجود است