پل باستانی مالان در سال 1110 میلادی در زمان سلطان سنجر سلجوقی اعمار گردیده، که هزینه آن از فروش تخم مرغ پرداخت شده است.
این پل در حال حاضر دارای 230 متر طول و 8 متر عرض است، 20 کیلومتری جنوب شهر هرات ، کنار دریای هریرود موقعیت دارد.
از آنجای که این پل در منطقه ای اعمار گردیده است که به نام مالان یاد میشود، لذا پل متذکره پل مالان نام گذاری شده است. این پل در نقل و انتقالات میان هرات و هندوستان از طریق سیستان و قندهار نقش مهمی داشت که موقعیت همین پل و مسیر بازرگانی میان هرات و هندوستان باعث رشد اقتصادی شهر هرات شد.
در مورد اعمار این پل تاریخی روایات و افسانه های زیادی وجود دارد. در یکی از روایاتی که ثابت تر است گفته شده که این پل قبل از ظهور اسلام توسط زنی بنام بی بی نور که مرغ داری زیادی داشته اعمار گردیده است. هزینه ساخت پل هم از فروش تخم مرغ پرداخت شده است.
در متون کهن هر جا که از هرات یادی شده است از پل مالان نیز سخن گفته شده است بنا بر این احتمالآ قدامت این پل به زمان بنای شهر هرات برسد؛ چیزی که میتواند تاریخ این پل را بیشتر از آنچه گفته میشود، ثابت نماید. مواد ساخت آن از تخم مرغ است.
در مورد مواد و مصالح ساختمانی که در این پل بکار رفته است، گفته میشود که معماران برای استحکام پل، تخم مرغ و پوست آن را در ملات مانند خاکستر و آهک مخلوط نموده و در اعمار آن بکار گفته اند تا در مقابل طغیان آب مقاومت نماید.
