زنان در افغانستان بطرز فزاینده ای بخاطر خروج نیروهای بین المللی و از دست رفتن پیشرفت های حاصل شده در بخش حقوق زنان و حقوق بشر در کشور نگران هستند; رهبران سیاسی زن، زنان پلیس، رهبران زن و فعالان زن بطور مداوم تهدید به مرگ میشوند.
طوری که همه ما میدانیم، زنان در افغانستان پیشرفت های چشمگیری در سراسر کشور برای محدود کردن سیاست های سرکوبگرانه داشته اند، بحرحال، زنان همیشه سعی داشته اند که صدایشان را در حالیکه توسط افراطی ها مجبور به خاموشی شده اند بلند نگه دارند.
این زمانی است که دولت بجای جلب توجه مخالفان افراطی با پایمال کردن حقوق زنان، برای حقوق آنها بجنگد. هم اکنون بیشتر از هر وقت، زنان افغان به حمایت دولتشان برای باقی ماندن در جایگاهشان و پیشرفت در جامعه نیاز دارند.
شرایط برای زنان بسیار نگران کننده است، طوری که زنان ارشد پلیس توسط شورشیان در ولایتهای جنوبی هلمند هدف قرار گرفته و کشته شده اند. زنان از سخنرانی و حمایت از حقوق زنان درمیان مردم از ترس کشته شدنشان اجتناب میکنند.
دهه گذشته، زنان افغان دیگر از برقه بعد از سقوط دولت طالبان استفاده نمیکنند، این خودش یک قدم بزرگی در جهتی درست و سمبولیک برای ملت مسلمان بود.
اما افراطی ها از خروج نیروهای خارجی در افغانستان سو استفاده میکنند. بسیاری از زنان از نشان دادن صورتشان در دوربین و ابراز نظر بخاطر خانواده اشان خودداری میکنند، جامعه یا افراطی ها عامل این تهدیدات هستند.
فقط وقتی ما فکر میکردیم که پیشرفت سریع در بخش حقوق زنان در حال شکل گیری است، افراطی های مسلمان در صدد متوقف نمودن آن با ایجاد ترس و وحشت هستند. اما این امتحان نهایی برای مردان و زنان افغان برای حفاظت از حقوق انسانی شان خواهد بود.
من شخصا فکر میکنم که آموزش زنان راهی برای آینده است. با در نظر گرفتن حقیقت اینکه فقط ۲۰٪ زنان در سنین ۱۵-۲۴ و ۳۰٪ زنان بالغ در افغانستان با سواد میباشند. بر طبق روزنامه گاردین ، سیستم آموزش در افغانستان در بخش زنان ناکام بوده است. آموزش کلیدی برای موفقیت و پیشرفت است، عبارتی قدیمی در زمان و حقیقی در ذات خود است.
زنان و دختران افغان بیشتری آموزش بهتری را دنبال کنند و مراحل اولیه را طی کنند، و بسادگی فرصت زندگی بهتر و حمایت و حفاظت دولتشان را خواهند یافت، و محدودیتی در مقابل پیشرفت افغانستان در آینده وجود نخواهد داشت.
