گاهی در لابلای افکار که گیر میمانم سوالات بسیاری در برابر دیدهای اندیشه ام قامت بر میکشد .

چرا من دوست دارم بنویسم ؟

گاهی اینکه چگونه میتوانم ؟

و خلاصه سوالاتی از این قبیل

اما وقتی به کمدی مملو از کتاب در گوشه اطاقم نگاه میکنم آنگاه است که  پاسخ نیمی از آن را دریابم.

گاهی ما خوب مینویسیم اما گاهی عالی ، خوب نوشتن به تنهایی الهامیست که در جریان نوشتن به آن برمیخوریم اما عالی نوشتن همان الهام توام با مطالعه است که در کنار واژه گان دیگر گره خورده و یک نوشته زیبا را در بر میگیرد .

و به این نکته بر میخورم که یک مطالعه گر خوب یک نویسنده عالیست و ما هرگز بدون خوندن نمیتوانیم چیزی بنویسیم .

و برای یک نوشتن متن زیبا، یک مطلب تحقیقی، یک نوشته و یا یک مقاله باید در مورد آن باید مطالعه درست و خوبی را در زمان پیش از نوشتن پشت سرگذاشته باشیم .

مطالعه حتی برای کسانی که نمیخواهند بویسند هم یک فعالیت عالی بشمار میرود زیرا اکثرا جواب بزرگترین سوالات منده در ذهن مان در پیچ و تاب واژه گان نهته در کتاب هاست.

در کودکی آموختم که کتاب میگوید من یارمهربانم ولی حالا درک کردم که کتاب یک همسفر مهربان است و با مطالعه با آن وابسته گی های بسیاری رهاییده میشویم .

و این زیباست :)