قیلون که در نوعیت و شکل ظاهری شبیه چلم است ، از یک کاسه ی پر از آب، یک نل دراز ، و یک پایپ طویل که به دهن انسان ها برسد تشکیل شده است؛ برخلاف چلم که از موادی بنام تنباکو استفاده می شد  طعم های چون سیب، شفتالو، تالبی، نعناع ، عسل و... در قیلون استفاده می شود.

با آنکه استفاده قیلون در عصر کنونی در جامعه ما عادی شده است همه به پندار اینکه استفاده از قیلون چون از مواد میوه ای استفاده می شود به صحت مضر نبوده بل بر خلاف چلم که در گذشته ها مردمان مسن بیشتر استفاده می کردند به بدن مفید نیز می باشد.

قشر جوان در کشور که حد اکثر استفاده کننده های قیلون را تشکیل می دهند ضمن آنکه استفاده از قیلون را راحت بخشی خاطرو یک سرگرمی برای دوستان خود می دانند  توجیهی نادرست برای این عمل شان دارند و آن اینکه دود قیلون برخلاف دود سگرت و یا چلم از طریق آب کش شده که همان آب مواد زهری و سرطانی دود را تصفیه نموده به بدن و شش ها می رسد؛ در حالیکه از دید طبی دودی که از طریق آب به بدن می رسد ضرر آن بیشتر از دود های عادی که از طریق سگرت و چلم کشیدن به بدن می رسد است.

داکتران و طبیبان پس از تحقیقات و تجارب زیاد شان به این نتیجه رسیده اند که کشیدن قیلون مضر تر از سگرت و چلم است چون دود قیلون که در واقع دود میوه ای خوانده می شود قدرت جذب بیشتر را در اعضای تنفسی چون ریه و شش ها دارند.

قیلون خانه ها جایی است که جوانانی که به کشیدن قیلون معتاد هستند و یا آنهایی که تازه به این عمل روی آورده اند به آنجا ها رفته و طعم دلخواه خود را فرمایش داده قیلون می کشند. در واقع این قیلون خانه ها از بابت قیلون مزد زیادی را به دست می آورند و در هر شهری قیلون یک وسیله تجارت برای برخی ها قرار گرفته است بی خبر از اینکه کارشان کاملا خیانت به صحت انسان ها و زوال اجتماع شان است.

هرچند چندی قبل وزارت صحت عامه کشور در یک اقدام بی سابقه با  تعیین ضرب الاجلی فعالیت این قیلون خانه ها ممنوع قرار داد و ضرب الاجل 4 ماهه را برای شان تعیین کرد ؛ اما باز هم با وجود پوره شدن ضرب الاجل نه تنها اینکه هیچ یک از این قیلون خانه ها غیر فعال نه شده اند بل به تعداد این قیلون خانه ها افزایش چشمگیری نیز صورت گرفته است. پرسش اینجاست که با وجودیکه وزارت صحت کشور از اضرار این عمل می داند و استفاده از قیلون را ممنوع قرار داد چرا پس از شش ماه به فعالیت این قیلون خانه ها خاتمه داده نه توانسته است؟

با آنکه ممنوع کردن این قیلون خانه ها و استفاده از قیلون کار دولت افغانستان است اما این مسوولیت دینی، ایمانی و شهروندی هر شهروند کشور اعم از کسانیکه به کشیدن قیلون معتاد هستند و اعم آنهایی که معتاد نیستند است که برای اختتام و پایان دهی به این عمل مبارزه نموده و اقدام نمایند تا باشد یک جامعه سالم و مردمان صحتمند و دور از هر نوع مرض داشته باشیم.