به نظر من بزرگترین نعمت داشتن دوست صادق وعالم است.

دوست صالح و دانا همچون گلی است که از عطرش به تو نمی بخشد  اما بویش تورا مست میکند.

دوست دانا مایه عزت ‍آدمی است و موجب طراوت و زنده دلی  جسم وروح انسان می گردد.

 

 

 

 

بهترین نعمت ارزش دوست دانا است دوست دانا و هوشیار از برادر به انسان نزدیکتر است در مشکلات و رنج بهترین یار و یاور انسان است.

دوست دانا سپر بسیار قوی است که انسان می تواند با ‍آن موانع را  از سر راه بردارد پس بیایید دوستان صادق و عالم داشته باشیم وخودمان نیز دوست خوبی باشیم تا به کمال انسانی برسیم.

 

 

 

در کودکی وقتی که وارد مدرسه می شویم اولین کاری که توجهمان را به خود جلب میکند (دوست یابی) است.

در این مرحله خانواده ومدرسه نقش اساسی و ارزشمندی در رهنمایی ما در انتخاب دوستان دانا و صالح دارند.

بسیاری از جوانان هستند که به خاطر داشتن دوستان بد در پرتگاه سقوط قرار  گرفتند و در زندانها به سر میبرند.

شاعر چه زیبا می سراید

تو اول بگو با کیان دوستی                    پس ‍‍آنکه بگویم که تو کیستی

 

بزرگترین بدبختی نادانی است. همانطور که دوست دانا یک چشمه فضیلت است دوست نادان یک باتلاق گندیده است و موجب ذلت اندیشه ‍آدمی میشود و ‍آدمیت را از انسان می گیرد.

 

 

یک مثال داریم که می گوید

 یک نادان سنگی به چاه می اندازد  که صد عاقل نمی تواند ‍آنرا بیرون بیاورد.

دشمن دانا به از دوست نادان است:

این گفته نشان دهنده ‍آنست  که دوست نادان  باعث سقوط روح ‍آدمی می شود.

پس انسان باید نظر به فطرتش  با انسانهای دانا و صالح و رستگار  دوست شود و از انسانهای نادان دوری کند.

by: fatema husseini