زمستان فصل سفیدیست ,پرازصفا,پاکی,ونظافت.که پیامی جزصفا,آرامی ,صمیمیت وهمبسته گی ندارد .سرمای زمستان باعث میشود که انسان ها برای گرم نمودن شان از نفس های گرم عزیزترین دوستان شان بهره مند گردند

.

اما بعضی انسان ها ازفصل زمستان به عنوان فصل سردی مهرومحبت ها ,فصل بدبختی ,جبروستم یاد میکنند واین حالت به خاطر مشکلاتیست که در هر سوی نمایان میشود وبر خوشی های انسانها تخم غم می پاشد.مشکلاتی که همین سرمای زمستان سبب بوجود آمدن شان میشود. مانند مرگ ومیر به اثر سردی,که این باران مشکل زیادتر برسرقشرفقیر وتهی دست جامعه می بارد

 

در این فصل قشر پایین جامعه در تلاش اند تا به هر قسمی که امکان داشته باشد برای زنده ماندن خود وخانواده شان روزی یی حاصل کنند .وبعضی از افراد بلند رتبه که راحت وآسوده در کنار بخاری های گرم شان غذاهای متنوعی میل میکنند ,گاهی نظری به حال آن سوی دیواری ها انداخته وبه هر دلیلی که شده کمکی به دیگران مینمایند

.

اما این حالت زمانی پایان میابد که بزرگان به دیگر افراد جامعه نیز کمک کنند ,تاهمه مردم از این معضلات رهایی یابند

.