اگر بيشتر دقت كنم بهشت من همين جاست همين دنيايم، كشورم.

اگر خودم را بشناسم كه من كي هستم؟

براي چه هستم؟

چه بايد بكنم؟

درحقيقت كمك بزرگي با خودم كرده ام تا دنياي پيرامونم كشورم را بهشت بسازم كشورم به من نياز

دارد به مهر من، به كمك من، لطيف بودنم، به قهرمان بودنم، به غرور افغاني ام، به صفايي ومؤدب

.بودنم و به وجود من تا آنرا صاحب گلستان آرام  بسازم.

 

او هم آب و هواي قشنگي برايم هديه خواهد داد

طبيعتي را كه من درآن نفس مي كشم برايم نفيس تر و زيباتر تقديم خواهد كرد با ‌آب و هواي كاملا"

متفاوت از همه طبيعت هاي ديگر، من را مجالي  براي افكاري نخواهد داد كه ذهنم را به سوي طبيعت

هاي ديگري رهنمود كند و من هم آن افكار را موفق بسازم و در پي خوشگذراني هاي زود گذر بروم

تعهد خواهم كرد كه عضو مؤثري براي كشور خودم ميباشم من به ذرهء خاك ديارم محتاجم.

ذاتا" كشورم داراي بهار زيبا كه هواي ناب اين دنيارا دارد مي باشد.

بهاردره هاي كشورم، بهار دهات كشورم،

 

 

 كه با زحمات جوان مردانهء باغبان پير و موسفيد زيبا مي

شود ، مرد مو سفيد باغ را از برگهاي كهنه و لگد مال شدهء عابران با شانه هاي خميده وبا جاروبي كه با

مشقت حمل مي كند لطيف تر مي سازد.

آنرا آراسته مي سازد براي فصل برگها، شگوفه ها و ميوه ها، تا باغ بار ديگر آمادهء آرايش اشجاري

باشد كه چادر هاي جاليباف سبز بسر مي كنند و آرام آرام زمان ميوه ها فرا ميرسد، صداي چشمه هاي

پر خروش نا آرام و صفا، صداي بلبلان رنگين ازلابلاي شاخه هاي درختان، قشنگي غروب، از آن

 

 

 

طرفتر آمدن دختراني با قامت هاي بلندو باريك ، سيماي همچو  گل و باچادران دراز مخملي كوزه به

دست  دنبال آب، همه و همه لذت ها را كشورم دارد مگر اينكه من فرزند صالح، هوشمند و بادانش

برايش باشم چون با دانشم مي توانم همه نياز هايش را بر آورده سازم.

بهشت من كشورم است .

 

نويسنده: فرشته رازبان