قسمت دوم:
مادر بهترین تحفه ی الهی برای یک فرزند میباشد، و بجز مادر هیچ کسی دیگری نمیتواند که همه ی مشکلات یک فرد را از روز تولد تا آخر عمر تحمل کند. ولی همین مادر است که همه مشکلات فرزندش را با لبان خندان میکشد، از نشستن شب تا به صبح گرفته تا پاک کردن همه ی کثافات فرزندش را تحمل مینماید.
درست است که والدین بیشترین زحمات فرزندان شانرا میکشند و لی باید طور زحمات را طوری کشید که از آن نتیجه خوب گرفت و درست تربیه نمودن فرزند بهترین کاریست برای یک مادر، زیرا تربیه درست فرزند خود صبغه ی دینی دارد و در دین مقدس اسلام، گفته شده است که باید فرزندان درست تربیه شود و از کاری های زشت و نا مشروع منع گردد

.
تربیه فرزند سالم، برای یک مادر در جهان ابدی، از سوی خداوند پاداش خوبی دارد. و همچنان در دین اسلام آمده است، که اگر فرزند درست و سالم تربیه گردد، و تمام قوانین اسلام بالای آن تطبیق شود، و از اوامر خداوند اطاعت کند درروز آخرت، در جنت برویش باز است و حتی گفته شده است که اگر مادر و پدر وی گناه کارباشد، وی میتواند پیش خداوند واسطه شود و پدر و مادرش را از عذاب دوزخ نجات بخشد.
و همچنان اگر فرزند گناه کار باشد، و درروز آخرت جایش به دوزخ باشد، پدر و مادر در قبال آن مسوول است، که چرا فرزندش را درست تربیه ننموده است. پدر و مادر نیز به گناه فرزندش شریک میباشد.
والدین بخاطری بیشتر در تربیت فرزند نقش مهم دارد که والدین نسبت به پدر بیشتر وقت را با فرزندش سپری مینماید، و فرزند با مادرش نیز صمیمی تر است نسبت به پدر، و همین صمیمی بودن مادر است که فرزندش، درست سخنان والدین اش را درک میکند و به سخنانش گوش میدهد

.
و پدر نیز مسوولیت دارد در قبال تربیه فرزند زیرا درینجا تنها مادر مسوول نیست، ممکن که مادر در تربیه فرزند ضعیف باشد و توانایی آنرا نداشته باشد و یا دچار بعضی تکالیف باشد که درست نتواند فرزندش را تربیه نماید، درینجا پدر مسوول است، که در تربیه فرزندش بکوشد

.
چیز دیگری که برای تربیه فرزند، برای یک مادر بسیار مهم است، او داشتن سواد و تحصیل کافی میباشد. زیرا اگر مادر سواد کافی داشته باشد نسبت به یک مادر بی سواد میتواند که بسیار درست فرزندش را تربیه نماید.
تربیه فرزند راه ها و روش های مختلف دارد، به همان قسم که خوی و اخلاق انسان فرق دارد و همان قسم تربیه فرزند نیز مختلف میباشد. و مادر باید بکوشد تا رخنه ی را پیدا نماید که فرزندش از آن طریق بتواند درست به سخنانش توجه نماید.
اسدالله، داریوش